Door Piet Halma: Woman at war

Halla, een onafhankelijke vrouw van vijftig jaar heeft een missie: de overmacht te stoppen van de met Chinees geld gesteunde grote aluminiumindustrie die de ecologie van IJsland een zware slag kan toedienen.  Ze pleegt in haar eentje aanslagen die het hele land lamleggen. Maar Halla is ook een vriendelijke, enthousiasmerende koordirigente met een nog onvervulde adoptiewens.

Benedikt Erlingson, de regisseur van dit ecodrama kreeg eerder de handen op elkaar voor de stijlvolle film Of Horses of Men die je ook al deed verlangen naar de uitgestrekte landschappen van IJsland.

De openingsscène brengt je gelijk in het hart van de film: Halla heeft het vooral gemunt op de elektriciteitsmasten die ze saboteert met een haakse slijper als gereedschap. Niemand kan vermoeden dat de vrolijke Halla erachter zit. Nee de verdenking valt op een buitenlandse toerist die het fraaie landschap al backpackend doorkruist.

Hella’s leven wordt op de kop gezet als er thuis (met Mandela en Ghandi prominent aan de wand) een brief op de mat ligt met de goedkeuring van een ouderloos adoptiekind uit de oorlogsgebieden van Oekraïne. Als kijker ga je mee in haar twijfel: welke keuzes gaat ze maken?; volgt ze haar moederinstinct of gaat de strijd voor het milieu voor alles? Of was haar activisme soms een vervanging voor haar onvervulde wensen?

Zo vallen het kopen van kinderkleren samen met het gegeven dat het hele land in rep en roer is om de echte terrorist op te sporen. Een prachtige rol is er voor haar tweelingzus en yogalerares Ada (“Adem het licht in dat je voelt”) die zich klaarmaakt om zich in India te voegen in een Ashram bij een verlicht geestelijke. Zij zal ook zorgen voor een omkering van het verhaal; maar voor het zover is, spelen zich thrillerachtige beelden af in de zoektocht naar wat intussen al een ‘Bergvrouw’ is gaan heten.

Echt grappig en innemend zijn muzikanten en in Oekraïense klederdracht gestoken vrouwen die steeds op cruciale momenten de beelden verluchtigen. En dan is er ook nog de zuivere koormuziek.

En wat haar tweelingzus betreft: wacht op de aftiteling en laat je verrassen.

Wat mij betreft: een topfilm.

Tekst Piet Halma